De 6 fasen van vergiftiging van Dr. Reckeweg

Duitse dokter ontwikkelt de humoraalleer van Hippocrates door

Hippocrates

Dr. Reckeweg was een Duitse professor. Hij stierf in 1985 op 80-jarige leeftijd. Hij was één van de eerste moderne professoren die zei dat een ziekte nooit zomaar spontaan aan het daglicht treedt. Een ziekte heeft een verloop, een oorzaak. Zijn ideeën zijn vrij plausibel maar niet overgenomen door moderne artsen. Reckeweg zei dat verslechterde voeding oorzaak is van ziekten. Daarnaast onderscheidde hij fasen in ziekten. Een ziekte is een poging van het lichaam om zich te ontdoen van gifstoffen.

Humoraalleer

Reckeweg bedacht zijn systeem op basis van de humoraalpathologie die mede-ontwikkeld is door Hippocrates, de goddelijke vader van de geneeskunde. De humoraalpathologie gaat uit van de vier basisvochten in het menselijk lichaam:

• Zwarte gal
• Gele gal
• Bloed
• Slijm

Schema humorraalleer in het Afrikaans

Deze basisvochtsoorten dienen in harmonie te zijn; een overvloed van een vochtsoort leidt tot een ziekte. Op zich zit er veel waarheid in deze theorie.

Om een voorbeeld te geven: als er te veel slijm in het lichaam zit, zijn we ziek; we kunnen verkouden zijn, bronchitis hebben of leiden aan hoesten. Een ander voorbeeld is het bloed. Afvalstoffen of toxinen in ons lichaam worden soms tijdelijk opgeslagen in het bloed. Hierdoor is er meer bloedvocht wat onder andere inhoudt dat de bloeddruk verhoogt. Reckeweg redeneerde verder op deze theorie. Hij ontwierp het idee van de vergiftigingsfasen.

Zes vergiftigingsfasen

Professor Reckeweg onderscheidde zes vergiftigingsfasen, oplopend in ernst. Wanneer een fase van vergiftiging niet goed wordt opgemerkt door de persoon en er wordt niet naar gehandeld, kan de aard van de vergiftiging overgaan in de volgende, meer ernstige fase.
De fasen zijn:
1. Uitscheidingsfase
2. Ontstekingsfase
3. Verslakkingsfase
4. Verzadigingsfase
5. Degeneratiefase
6. Ontwrichtingsfase

Fase 1: uitscheidingsfase

Ineke Draisma legt het systeem van Reckeweg goed uit

In de uitscheidingsfase zal het lichaam trachten in harmonie te komen door allerlei stoffen uit te scheiden. Dat leidt onder andere tot verkoudheid, zweten en niezen. Alle slijmklieren scheiden veel meer slijm af zoals de neus, keel en mond.

Daarnaast is er sprake van vermeerdering van tranen, braken, vaginale afscheiding en klonterig menstruatiebloed. Andere vervelende zaken die zich kunnen voordoen zijn: zweetvoeten, stinkende adem, onfrisse lichaamsgeur, puistjes, acne, diarree en stinkende ontlasting en sterk ruikende urine.

Als er afvalstoffen worden uitgescheiden kan dat logischerwijs gepaard gaan met het ontstaan van nare geurtjes. Hiervoor moeten we mensen niet veroordelen; het is een gezond reinigingsmechanisme van het lichaam.

Achtergronden van het uitscheiden van stoffen

De huid communiceert met de lever. Als de lever overbelast is met gifstoffen kan de lever deze stoffen via de huid naar buiten werken. Daardoor ontstaat er een onfrisse lichaamsgeur. De lever staat ook in contact met de ogen. Vandaar dat sommige afvalstoffen via de traanklieren het lichaam verlaten. Verder staat de lever in verband met de keel.

Dat is de reden dat er een nare mondgeur kan ontstaan die zelfs met het maskeren moeilijk kan worden weg gewerkt. In deze fase is het het beste om de lever te ondersteunen door het gebruik van mariadistelzaad; dat is een zeer goed kruid voor leverreiniging. Verder kun je dagelijks aan de rijstmaaltijd of een omelet kurkuma toevoegen.

Dat reinigt de lever eveneens enorm. Wat groenten betreft is het aanbevelenswaardig om dagelijks minimaal één van de volgende groenten te eten: wortel, andijvie, witlof en paardenbloemblad.

Deze groenten vergroten de flexibiliteit en de capaciteit van de lever. Daarnaast zou je kunnen denken aan het dagelijks gebruik van sesamzaad of tahin; dat is een leverondersteunende zaadsoort.

Fase 2: Ontstekingsfase

De ontstekingsfase wordt aangevangen als de uitscheidingsfase niet het voor het lichaam gewenste resultaat heeft gebracht. Door de overtollige afvalstoffen kan het voorkomen dat er een overgroei aan een bepaalde bacteriesoort ontstaat. Deze bacteriële overgroei leidt tot ontstekingen zoals:

• Nefritis of nierontsteking
• Artritis of gewrichtsontsteking
• hepatitis of leverontsteking
• Bronchitis of longslijmvliesontsteking
• Colitis of darmontsteking
• Neuritis of zenuwontsteking

Achtergronden van ontstekingen

Deze ontstekingen brengen koorts met zich mee. Door de verhoogde lichaamstemperatuur wordt de verbranding van afvalstoffen vergroot. 

Hierdoor worden de afvalstoffen in versneld tempo afgevoerd.

Koorts is dus niet iets wat bestreden moet worden; het is een belangrijk overlevingsmechanisme van ons lichaam. Het lichaam bezit een zelfherstellend vermogen. Ontstekingen van het bovenstaande type kan het lichaam vaak zelf heel goed de baas. 

Nadat de ontsteking is afgelopen voelt de patiënt zich enigszins gelouterd en ontdaan van afvalstoffen. Als echter de ontsteking middels ontstekingsremmers uit het farmaceutische circuit wordt behandeld, kan dat het zelfherstellend vermogen van het lichaam ondermijnen.

De onderliggende oorzaak, een disharmonie in de vochtbalansen van het lichaam, wordt niet verholpen waardoor het lichaam een ziekte gaat ontwikkelen op een andere plaats. 

Deze ziekte is meestal erger. We lopen in zo´n geval grote kans om in de volgende vergiftigingsfase te belanden.

Fase 3: Verslakkingsfase

Neerslagfase is een andere naam voor verslakkingsfase. In deze fase worden de gifstoffen opgeslagen in vetcellen. Hierdoor is er meer lichaamsvet nodig. Dat leidt tot vervetting van de organen en obesitas ofwel: we worden dikker. 

De gifstoffen komen in de ruimten tussen de cellen terecht. Normaal gesproken wordt deze ruimte volop benut om zuurstof te vervoeren en voedingsstoffen te verplaatsen naar de juiste delen in het lichaam.

De verslakking van de tussenruimten van de lichaamscellen leidt verder tot verslakkingen van de aders, het hart, gewrichten, wervels, zintuigen en de zenuwen.

Achtergronden verslakkingen

In deze fase merken we een stuk minder van de vergiftiging dan in de voorgaande fase, Schijn bedriegt, want de ziekten die eruit voort kunnen komen zijn weer een stapje erger. Keelpoliepen, maagdarmzweren, endeldarmpoliepen, beginnende astma, levervlekken, nierstenen, galstenen, oedeem, jicht, lokale verharding in het spierweefsel, reumatische aandoeningen, aderverkalking, opgezette klieren, hoge bloeddruk, baarmoederpoliepen, endiometrose, pijnlijke menstruaties, vergrote keelamandelen, vergroeiingen van de wervelkolom, goedaardige tumoren, goedaardige prostaatvergroting, vetkussens en grauwe staar zijn voorbeelden van ziekten die je kunt krijgen in fase 3 van het systeem van Reckeweg.

Fase 4: Verzadigingsfase

Fase 3 kan niet eeuwig duren. Of we moeten rigoureus beginnen met ontgiften en ontslakken, of de gifstoffen komen van de tussenruimten van de cellen terecht in de cellen zelf.

De celstructuur wordt beschadigd en ook de onderdelen waaruit de cellen bestaan ondervinden er nadeel van; dat kunnen allerlei organen zijn. In de verzadigingsfase kun je flink ernstige ziekten krijgen. Het zijn vooral ziekten van de lichaamsvochten. Hiermee worden bedoeld: ziekten van

• het bloed
• de lymfen
• kliersappen
• slijmvliezen

Voorbeelden van ziekten die hierbij horen zijn: bloedarmoede, aderverkalking, slijmvliesontstekingen, gezwollen lymfeklieren, schildklierziekten en pre-menstrueel syndroom. Verder zijn er allerlei uitscheidingsorganen die mogelijk ziek kunnen worden in fase 4.

Onder deze uitscheidingsorganen vallen de darmen, longen, huid en nieren. Enkele voorbeelden van ziekten die hierbij horen zijn: dikkedarmontsteking, ziekte van Crohn, leverproblemen zoals leververvetting, astmatische bronchitis, psoriasis, huidontstekingen zoals eczeem, nierziekten.

Achtergronden verzadiging

De genezing van ziekten in fase 4 kost beduidend meer tijd dan het herstel van ziekten en aandoeningen in fase 3. 

Overigens is het zo dat de meeste aandoeningen uit fase 1 en 2 zich bij de aandoeningen uit fase 4 kunnen voegen. Er is sprake van een cumulatief proces waarbij het immuunsysteem of levensenergie zwaar op de proef wordt gesteld.

Fase 5: Degeneratiefase

De lever

Degeneratie betekent verval. Gifstoffen zitten in vrijwel alle lichaamscellen. Daarom zijn vele organen aangetast. Sommige orgaanschade is onherstelbaar. De lever is de grote kwetsbare factor als het gaat om vergiftigingsschade.

De lever krijgt namelijk vele gifstoffen te verwerken. Naarmate het aantal gifstoffen stijgt, krijgt de lever het moeilijker. De ziekten die in deze fase optreden zijn van bijzonder ernstige aard.

Leververgroting, verschrompelde nieren, open been, multiple sclerose, ziekte van Parkinson, orgaanverlammingen, epilepsie, doofheid, blindheid, coördinatiestoornissen, trage schildklierwerking, beroerte en oververmoeidheid of apathie zijn onder andere de gevolgen van fase 5, de vervalfase.

Fase 6: Ontwrichtingsfase

In fase 6 zijn de afvalstoffen zo ver in de cellen doorgedrongen dat de celkernen of het DNA wordt aangetast. Dat leidt ertoe dat lichaamscellen omgezet worden in kankercellen die zichzelf verder delen waardoor er woekeringen en tumors kunnen ontstaan.

Zoals bekend kan kanker tot de dood leiden. Bedenk dat er op internet vele verhalen van mensen zijn die zich hebben genezen van kanker door het dagelijks gebruik van biologische groentesmoothies, onbewerkte oliën en het elimineren van supermarktvoeding.

Er zijn vele oorzaken van kanker; maar in principe zijn het de afvalstoffen die voor deze oorzaken zorgen. Het Budwigdieet is ontworpen tegen kanker. Overigens is het zo dat stress eveneens leidt tot allerlei afvalstoffen in het lichaam. Traumatische stress, zeer ernstige stress zoals situaties die een sterke en langdurige inbreuk maken in het leven, kunnen daarom ook tot ziekten leiden.

Stress kan zelfs zo snel werken dat de vergiftigingsfasen in enkele maanden tijd doorlopen kunnen worden. Wie meer hierover wilt weten leest iets van de leer van Dirk Hamer.

Hoe het faseverloop te stoppen?

We weten nu hoe de fasen op elkaar volgen. Maar hoe moeten we nu voorkomen dat de fasen hun vervolg krijgen. Het is goed om te weten van de leverondersteunende voeding zoals besproken bij fase 1. Daarnaast is het belangrijk om biologische of biologisch-dynamische producten te eten. Leer ook over het verschil tussen biologisch en biologisch-dynamisch.

Verder is het belangrijk om allerlei reinigende kruiden te drinken. Stoppen met suiker zoals frisdrank, stoppen met alcohol en supermarktmelk is zo logisch dat het bijna niet eens vermeld hoeft te worden. Zwarte thee en koffie zijn eveneens sterke afraders. Probeer een thee te drinken die de werking van lever en nieren optimaliseert, zoals kattensnor of kumis kucing.

Bronnen 6 fasen van vergiftiging van dr Reckeweg

• Boek: Ineke Haisma, met verstand gezond
• http://www.gottswaal.nl/detail.php?cod=298&page=50&groep=
• Foto´s: Wikimedia commons